سلام ..چه شعر قشنگي..دستتون درد نكنه..
چه قدر مادرِ او چنگ زند به سينه خاک
ولي نيافت از آن سوخته ، نشاني را
ولي نيافت مگر چند تا گلوله سرد
ولي نيافت مگر مشت استخواني را
هر چي از شهدا بگيم بازم كمه...
خدايا مارانيز در خيل كربلاييان بپذير..
موفق باشيد
ياعلي
سلام
شعر زيبايي بود در وصف شهداي گمنام..
وبلاگ خوب و معناداري دارين..
موفق باشين