سید حسن! سرسلامت به گور نمیبری ولی شفای تاریخ را موجب میگردی...
مدرس! با شنیدن این سخن جان گرفتی؟سید حسن این را که به تو گفت؟
میرزا جهانگیر خان قشقایی نبود؟ مدرس ! ملت ما مرهون فداکاری های توست^?...
شفای تاریخ ولایت یک فقیه بر ما بود
مگر این نیست دیانت و مگر همین نیست سیاست
مدرس امام ما را دیده بودی؟ تو را بسیار دوست داشت! میگفت:
شهید بزرگ ما مرحوم مدرس که القاب برای او کوتاه و کوچک است
میفرمود: مجلس منتظر بود که مدرس بیاید!^? 
مدرس سری به مجلس ما بزن !
اینها نهیب های تو را میخواهند.
.
.
.

 در آخر سید حسن مدرس! طلب شفاعت:
اگر گوشه ای از دیانتم بوی سیاست نمیداد مرا ببخش !
اگر مطلب سیاسی ای دینی نبود اگر دینی ای سیاسی نبود!
 مدرس!حتی من در آن مطلبی که برای زیارت مشهد الرضا نوشتم
، یاد کوچه ی خامنه ای ها بودم ...
من پایم را جای پای آقا میگذارم.
 من حتی شماره پایم را هم با او چک میکنم
که نکند انگشتانم دور انداختنی باشد!
...   برای کوتاهی هایمان 
شفیع ما باش پیش روح الله!
............................................................................
?- صحیفه نور ج ?? ص??