حدیثی در اصول کافی از امام صادق (ع) روایت شده که باء بسم الله اشاره به بهاء(عظمت) الهی و سین آن اشاره به سناء(نور) الهی ومیم آن اشاره به مجد(بزرگواری) الهی دارد . و او اله هر چیز است ونسبت به جمیع خلق خود رحمان است ونسبت به مؤمنین رحیمیت خاصه دارد.
در کافی است که:
" لا تدع بسم الله الرّحمن الرّحیم و إن کان بعده شعر"
و این حدیث را از آن جهت نوشتم که به نیت خالص إن شاءالله هر مطلبی که در این وبلاگ می نویسم طبق این حدیث با بسم الله شروع کردم باشد که مقبول درگاهش گردد.
