"قال الله عز وجل:
اذا تقرب الی شبرا تقربت الی ذراعا
و هر گاه به اندازه یک وجب به من نزدیک شدی به اندازه ذراعی نزدیک به تو میشوم.

"و در جای دیگر خداوند رحمان میگوید:
عبدی اطعنی حتی اجعلک مثلی
بنده من! مرا اطاعت کن تا تو را مثل خودم کنم.

حال بعضی افراد دنبال بهانه اند و این هم کار نفس است که به همین احادیث راضی نمی شود و بطور خاص باید دستور به آنها داده شود تا عمل کنند مثلشان مثل بنی اسرائیل است که خداوند در سوره ی بقره آورده باید رنگ آن گاو، کار آن گاو و... را بدانند تا به دستور خدا عمل کنند کار خودشان را سختر کردند در این مورد هم دستور خدا معلوم است : گناه نکنید ، اصلا حدیث دیگری داریم که آن هم به ما میگوید دنبال بهانه نباش به هر چه میدانی عمل کن.
 
"وقتی از حضرت آیت الله بهجت^{(رحمت الله علیه)} سؤال میشد چگونه میتوان عارف شد می فرمود: اگر به آنچه میدانید عمل کنید و معلومات را زیر پا نگذارید این تمام عرفان است."

"حدیث: من عمل بما یعلم اورثه الله علم ما لم یعلم.
هر کس به آنچه می داند عمل کند، خداوند آنچه را نمی داند به او خواهد آموخت."

شنیده ام این حدیث در کتاب معراج السعاده ملا احمد نراقی نقل شده که کتاب بسیار ارزشمندی است.  "حضرت آیت الله بهجت^{(رحمت الله علیه)}  در باره این کتاب فرمودند: روزانه نصف صفحه از این کتاب شریف را بخوانید و به آن عمل کنید در عرض یک سال میبینید عوض شده اید."

چو علمت هست خدمت کن که زشت آید بر دانا
گـــرفته چینیان احـرام و مـکـی خفته در بـــطحا

حدیث ، حدیث معروفی است لیکن تا بحال دنبال منبعی از مصادر شیعه نگشته بودم تا این حدیث در آن باشد و سندی از آن را نخواسته بودم اما چند روز پیش به فکر افتادم ولی نتوانستم چیزی کسب کنم ، فقط تنها مطلب که به نظر حقیر میرسد اینست و در آن تحقیقی اندک هم کردم که این حدیث قدسی را صوفیان و دراویش زیاد استفاده می کردند و اگر هم اینطور باشد حتما علما به تحقیق آن از قدیم پرداخته اند ولی بنده نتوانستم چیزی زیادی بفهمم فقط تا الآن سندی برایش پیدا نکردم ،باشد که انشاءالله استفتاء کنم . اما مطلبی که حدیث میگوید زیباست و در همین حال ابیاتی مربوط به آن هم هست،
در این مضمون:

ما بها و خون بها را یافتیم      جانب جان باختن بشتافتیم

عشق از اول سرکش و خونی بود
تا گریزد هر که بیرونی بود
 
   چو عاشق می شدم گفتم که بردم گوهر مقصود
    ندانستم که این دریا چه موج خون فشان دارد

قال الله تعالی :

مَن طَلَبَنی ، وَجَدَنی وَ مَن وَجَدَنی ، عَرَفَنی

وَ مَن عَرَفَنی ، اَحَبَّنی وَ مَن اَحَبَّنی ، عَشَقنَی

وَ مَن عَشَقتَنی ، عَشَقتَهُ وَ مَن عَشَقتَهُ ، قَتَلتَهُ

وَ مَن قَتَلتَهُ ، فَعَلّی دیَتَهَ وَ مَن دیَتَهُ عَلَیّ

فاَنَا دیَتَهُ

خداوند متعال می فرماید :

کسی که مرا طلب کند ، مرا پیدا می کند

و کسی که مرا پیدا کند ، مرا می شناسد

و کسی که مرا بشناسد ، مرا دوست دارد

و کسی که من را دوست دارد ، عاشقم می شود

و کسی که عاشق من شود ، من عاشق او می شوم

و کسی که من عاشق او شوم ، می کشمش

و کسی که من او را می کشم دیه او بر من است

وکسی که دیه او بر من است

من دیه او هستم .